طراحی منظر یا همان لنداسکیپ(Landscape) هنر چیدمان ویژگی های یک منطقه از زمین به دلایل زیبایی شناختی و تمایل انسان ها به فضای سبز است که اغلب به دو جزء اصلی تقسیم می شود: هاردسکیپ(Hardscape) (عناصر غیر زنده مانند سنگفرش ها) و سافت اسکیپ(Softscape) (عناصر زنده مانند گل ها)
طراحی منظر، همچنین به عنوان معماری منظر و محوطه سازی شناخته می شود، به ترتیب و اصلاح ویژگی ها در یک منظر، منطقه شهری یا باغ است. این شامل برنامه ریزی، طراحی و مدیریت فضاهای باز برای ایجاد محیط های شهری و روستایی است.
طراحی منظر را می توان در طیف گسترده ای از پروژه ها، از پارک ها و فضاهای سبز گرفته تا باغ ها، مکان های ورزشی و املاک بزرگ مانند توسعه های مسکونی، پارک های تجاری، دانشگاه ها، مجتمع های بیمارستانی و غیره گنجاند. ممکن است برای بازسازی یا بهبود مکانهایی مانند شهرهای آلوده استفاده شود و ممکن است بخشی از یک برنامه جبران تنوع زیستی برای کمک به کاهش تلفات زیستگاهی باشد که ممکن است در نتیجه یک توسعه جدید ایجاد شود.
در میان کاربردها و فواید بسیاری که دارد، منظر می تواند به نرم شدن فضاهای بین ساختمان ها کمک کند، می تواند ارتباط بین فضاها ایجاد کند، می تواند مسیری برای مردم، آب و حیوانات فراهم کند، می تواند فضایی برای تفکر، تجمع یا تفریح فراهم کند، می تواند فضایی برای باغبانی فراهم کند. می تواند به بهبود کیفیت محیطی و غیره کمک کند. یک منظره به خوبی طراحی شده و حفظ شده می تواند افراد را به یک سایت جذب کند و می تواند تأثیر مثبتی بر ارزش ملک و رفاه شخصی داشته باشد.
طراحی منظر
طراحی منظر یک هنر و علم است که به طراحی، برنامهریزی، مدیریت و نگهداری فضاهای سبز و محیطهای طبیعی میپردازد. طراحی منظر شامل مطالعه تاریخ، فرهنگ، اکولوژی، هیدرولوژی، جغرافیا و زمینشناسی فضاهای مورد نظر است. طراحان منظر با استفاده از اصول زیبایی، کارکرد، پایداری و تعامل انسان و محیط، پروژههای مختلفی را انجام میدهند. این پروژهها ممکن است شامل پارکها، باغها، بوستانها، سواحل، جادهها، بلوارها، میدانها، روف گاردنها، گلخانهها و حتی شهرکهای سبز باشند.
طراحی منظر یک حرفه چند رشتهای است که با رشتههای دیگر مانند معماری، شهرسازی، هنر، مهندسی عمران و باغبانی همکاری میکند. طراحان منظر باید دارای دانش و مهارتهای لازم در نقشهبرداری، نقشهکشی، نمایشگری، مدلسازی، تجزیه و تحلیل دادهها و ارائه پروپوزال باشند. همچنین آنها باید با قوانین و مقررات محلی و ملی در خصوص حفاظت از منابع طبیعی، کنترل آب و خاک، کاهش آلودگی و بهبود کیفیت زندگی آشنا باشند.
طراحان منظر در سطوح مختلف از جمله دولتی، خصوصی و عمومی فعال هستند. آنها ممکن است در شرکتهای طراحی منظر، شرکتهای مشاور، سازمانهای دولتی یا خیریه، دانشگاهها یا به صورت مستقل کار کنند. حقوق طراحان منظر بستگی به سطح تحصیلات، تجربه کاری، نوع پروژه و محل کار دارد. به طور متوسط یک طراح منظر در ایران حقوق سالانۀ حدود ۱۰۰ تا ۲۰۰ میلیون تومان درآمد دارد.
طراح منظر بودن یک شغل جذاب و خلاقانۀ است که امکان ابراز هنر و علاقۀ فرد به طبیعت را فراهم میکند. این شغل همچنین به فرد این فرصت را میدہد که با ایجاد فضاهای سبز و زیبا، به بهبود محیط زیست و سلامت انسانها کمک کند. اگر شما هم علاقۀ مند به طراحی منظر هستید، میتوانید با مطالعۀ رشتههای مرتبط مانند طراحی منظر، باغبانی، محیط زیست و زمینشناسی، گامی به سوی این حرفه بردارید.
طراحی منظر با گیاهان
طراحی منظر یک هنر و علم است که به زیباسازی فضاهای سبز و ایجاد تعادل بین انسان و محیط زیست میپردازد. گیاهان نقش مهمی در طراحی منظر دارند زیرا علاوه بر ارائه خدمات اکولوژیک، روانشناسی و اجتماعی، میتوانند با رنگ، شکل، اندازه و بافت خود، تنوع و جذابیت بیشتری به فضای سبز ببخشند. در این مقاله به برخی از اصول و روشهای طراحی منظر با گیاهان میپردازیم.
اصول طراحی منظر با گیاهان
برای طراحی منظر با گیاهان باید به چند اصل اساسی توجه کرد که عبارتند از:
– تناسب: تناسب به رابطه بین اندازه، شکل و موقعیت گیاهان و سایر عناصر فضای سبز اشاره دارد. باید در نظر داشت که گیاهان با هم و با سایر عناصر فضای سبز مانند آب، سنگ، نور، صوت و … تناسب داشته باشند.
– تکرار: تکرار به استفاده مجدد از گیاهان یا عناصر دیگر در فضای سبز برای ایجاد همبستگی، روابط و تأکید بر مفهوم طرح اشاره دارد. باید در نظر داشت که تکرار باید به صورت متعادل و منظم باشد تا خستگی و کسالت ایجاد نکند.
– تغییر: تغییر به استفاده از گوناگونی در شکل، رنگ، بافت، اندازه و جهت گذاری گیاهان برای افزایش جذابیت، حساسیت و حماسه فضای سبز اشاره دارد. باید در نظر داشت که تغییر باید به صورت هماهنگ و هارمونیک باشد تا سردرگمی و نامنظمی ایجاد نکند.
– تقارن: تقارن به قرار دادن گیاهان به صورت مساوات در دو طرف یک محور می باشند. باید در نظر داشت که تقارن باید به صورت منطقی و معقول باشد تا خشکی و کسل کننده نباشد.
– تعادل: تعادل به حالتی است که در آن چیدمان گی هان در فضای سبز به صورتی است که هی جانب فضای سبز احساس وزن یکسانی داشته باشند. تعادل می تواند به دو صورت تقارنی و نامتقارن باشد. در تعادل تقارنی، گیاهان به صورت مساوات در دو طرف یک محور قرار می گیرند. در تعادل نامتقارن، گیاهان با اختلاف شکل، اندازه، رنگ و … در دو طرف یک محور قرار می گیرند اما احساس وزن یکسانی دارند.
روشهای طراحی منظر با گیاهان
برای طراحی منظر با گیاهان می توان از روشهای مختلفی استفاده کرد که عبارتند از:
– روش تصادفی: در این روش، گیاهان به صورت تصادفی و بدون هیچ قاعده و الگوی خاصی در فضای سبز قرار می گیرند. این روش برای ایجاد حس طبیعتمندی و آزادی مناسب است.
– روش نقطهای: در این روش، گیاهان به صورت نقطهای و با فاصلههای مساوی در فضای سبز قرار می گیرند. این روش برای ایجاد حس منظم و مرتب مناسب است.
– روش خطی: در این روش، گیاهان به صورت خطی و با جهتگیریهای مختلف در فضای سبز قرار می گیرند. این روش برای ایجاد حس جهتداری و حرکت مناسب است.
– روش سطحی: در این روش، گیاهان به صورت سطحی و با شکلهای هندسی مختلف در فضای سبز قرار می گیرند. این روش برای ایجاد حس پرپشت و پوشیده مناسب است.
– روش تودهای: در این روش، گیاهان به صورت تودهای و با ترکیبات رنگی و بافتی مختلف در فضای سبز قرار می گیرند. این روش برای ایجاد حس تنوع و جذابیت مناسب است.
طراحی منظر با گیاهان یک هنر و علم است که به زیباسازی فضاهای سبز و ایجاد تعادل بین انسان و محیط زیست می پردازد. برای طراحی منظر با گیاهان باید به اصول مانند تناسب، تکرار، تغییر، تقارن و تعادل توجه کرد. همچنین می توان از روشهایی مانند تصادفی، نقطهای، خطی، سطرحی و تودهای استفاده کرد.
طراحی منظر باغ
طراحی منظر باغ یکی از مهمترین عناصر زیبایی و کاربردی در معماری و شهرسازی است. طراحی منظر باغ به معنای هنر آفرینش فضاهای سبز با توجه به نیازها و سلایق مخاطبان است. طراحی منظر باغ شامل برنامه ریزی، طراحی، اجرا و نگهداری فضاهای سبز می باشد. در این پست به برخی از مبانی، اصول و روش های طراحی منظر باغ پرداخته ایم.
مبانی طراحی منظر باغ
طراحی منظر باغ بر اساس چهار عامل اصلی صورت می گیرد: محل، کاربر، زمان و هزینه. این چهار عامل تعیین کننده نوع، مقیاس، شکل و جنس فضای سبز هستند. برای طراحی منظر باغ لازم است که ابتدا تحلیل دقیقی از محل انجام شود. تحلیل محل شامل بررسی عوامل فیزیکی، اقلیمی، تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی است. این تحلیل به طراح کمک می کند تا با شناسایی قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدات محل، استراتژی های مناسب را برای بهبود کیفیت فضای سبز انتخاب کند.
کاربر نیز یک عامل مؤثر در طراحی منظر باغ است. کاربر مشخص می کند که فضای سبز چه نقش و عملکردی دارد و چه خواسته ها و انتظاراتی از آن دارد. بنابراین، لازم است که طراح با توجه به جمعیت، سن، جنس، رفتار، علاقه و نوع فعالیت کاربران، فضای سبز را به گونه ای طراحی کند که پاسخگوی نیازهای روانشناختی، فضولانه، تفرجگرانه، تفکُّرو خلاقانه، بازگشت به طبع و … باشد.
طراحی منظر در معماری
طراحی منظر در معماری یکی از شاخههای مهم و پویای هنر و علم طراحی فضا است که به بررسی و ارائه راهکارهایی برای بهبود کیفیت محیط زندگی انسانها میپردازد. طراحی منظر در معماری به معنای ایجاد تعامل هماهنگ و هارمونیک بین عناصر طبیعی و ساخته شده در فضای شهری و روستایی است. طراحی منظر در معماری از جنبههای مختلف قابل بررسی است، از جمله جنبههای تاریخی، فلسفی، اجتماعی، فرهنگی، زیستمحیطی، اقتصادی و زیبایشناسانه. طراحی منظر در معماری میتواند نقش موثر و مثبتی در بهبود سطح رفاه، سلامت، شادکامی و هوشمندسازی شهروندان داشته باشد.
طراحی منظر و فضای سبز
طراحی منظر و فضای سبز یکی از شاخههای مهندسی عمران است که به برنامهریزی، طراحی، اجرا و نگهداری فضاهای سبز شهری و روستایی میپردازد. این رشته با هدف افزایش کیفیت زندگی، حفظ محیط زیست و بهبود سلامت جامعه فعالیت میکند. طراحی منظر و فضای سبز از دیدگاههای مختلفی به موضوع خود نگاه میکند، از جمله:
– دیدگاه هنری: طراحی منظر و فضای سبز به عنوان یک هنر بصری، به زیباسازی و تنوع بخشیدن به فضاهای شهری و روستایی با استفاده از عناصر طبیعی و ساختگی میپردازد. این دیدگاه به جنبههای زیباییشناسی، تاریخی، فرهنگی و هویتبخش فضا توجه دارد.
– دیدگاه علمی: طراحی منظر و فضای سبز به عنوان یک علم کاربردی، با استفاده از دانشهای مختلف مانند بوتانیک، اکولوژی، جغرافیا، هیدرولوژی، خاکشناسی و غیره، به بررسی روابط بین عناصر زنده و غیرزنده در فضا میپردازد. این دیدگاه به جنبههای کارکردی، پایدار، تعاملی و تکاملی فضا توجه دارد.
– دیدگاه اجتماعی: طراحی منظر و فضای سبز به عنوان یک فعالیت اجتماعی، با در نظر گرفتن نظرات، نیازها و خواستههای مختلف گروههای هدف، به ارائه راهکارهای مناسب برای بهبود کاربردهای فضا مانند تفرج، تفریح، ورزش، آموزش، درمان و غیره میپردازد. این دیدگاه به جنبههای رفتارشناسانه، روانشناسانه، اقتصادی و اجتماعپذیر فضا توجه دارد.
طراح منظر چالشهای مختلف در کار خود با آنها روبرو میشود. بعضی از این چالشها عبارتند از:
– تعادل بین نظم و نامنظم در فضا
– تعادل بین همسانگردان (uniformity) و همسانسپار (unity) در فضا
– تعادل بین حفظ و تغیر در فضا
– تعادل بین حقوق شخص و جامعه در استفادۀ از فضا
– تعادل بین نیازهای کوتاهمدت و بلندمدت در فضا
– تعادل بین اصول عمومی و شرایط خاص در طراحی فضا
طراح منظر باید با استفاده از خلاقیت، تجربه، دانش و مهارت خود، به دنبال راهحلهایی باشد که بهینهترین پاسخ را به چالشهای موجود ارائه دهند. طراح منظر باید همچنین با تیمهای متخصص دیگر مانند معماران، شهرسازان، مهندسان عمران، محیطزیست و ترافیک، هنرمندان، روانشناسان و غیره همکاری کند تا به ایجاد فضاهای سبز کارآمد، زیبا و پایدار برسد.
طراحی منظر گیاهی در معابر شهری
طراحی منظر گیاهی در معابر شهری یکی از راههای افزایش کیفیت زندگی شهروندان و بهبود زیبایی و سلامت محیط زیست است. در این مقاله به برخی از اصول و روشهای طراحی منظر گیاهی در معابر شهری پرداخته و نمونههایی از پروژههای موفق در این زمینه را معرفی میکنیم.
اصول طراحی منظر گیاهی در معابر شهری
طراحی منظر گیاهی در معابر شهری باید با توجه به عوامل مختلف مانند نوع و کاربرد معابر، شرایط اقلیمی و خاک، نوع و تنوع گونههای گیاهی، نظم و هارمونی، رنگ و بافت، تعامل با عناصر دیگر شهرسازی، نگهداری و مدیریت، امنیت و امکان دسترسی، تأثیر بر روان و رفتار شهروندان و … طراحی شود. برخی از اصول کلیدی طراحی منظر گیاهی در معابر شهری عبارتند از:
– انتخاب گونههای گیاهی مناسب با شرایط محلی و نوع معابر. باید به نقش گونههای گیاهی در تولید اکسیژن، کاهش آلودگی هوا، جذب آب باران، کنترل دما، کاهش صدا، جلوگیری از فرسایش خاک، تأمین غذای حشرات و پرندگان، تزئین و زینتبخشیدن به فضا و … توجه داشت.
– تناسب بین سطح سبز و سطح سخت. باید به نسبت مناسب بین فضای سبز و فضای سخت (آسفالت، بتن، سنگ، …) در معابر شهری رعایت شود. فضای سبز باید به حد کافی فضای سخت را پوشش داده و با آن همآهنگ باشد.
– تعادل بین تنوع و یکنواختی. باید به تعادل بین تنوع گونههای گياهي و چیدمان آنها در معابر شهري توجّۀ لازم را داد. تنوع گياهي باعث جذابيّت، حيات و پويائي فضا ميشود. اما يکنواختي گياهي باعث نظم، هارموني و آرامش فضا ميشود.
– ایجاد تناوب و تغییر در فصول مختلف. باید به ایجاد تناوب و تغییر در منظر گیاهی در فصول مختلف سال توجه داشت. این امر باعث میشود که فضای سبز همواره جذاب و زنده باشد و شهروندان را به لذت بردن از طبیعت دعوت کند.
– احترام به میراث فرهنگی و تاریخی. باید به احترام به میراث فرهنگی و تاریخی شهر در طراحی منظر گیاهی در معابر شهری پایبند بود. این امر باعث میشود که فضای سبز با هویت شهر همخوانی داشته باشد و شهروندان را به گذشتۀ خود پیوند دهد.
طراحی منظر گیاهی در معابر شهری یک فعالیت هنری، علمی و مدیریتی است که با هدف افزایش کیفیت زندگی شهروندان و بهبود زیبایی و سلامت محیط زیست انجام میشود. باید به اصول و روشهای طراحی منظر گیاهی در معابر شهری توجّۀ لازم را داد و از نمونۀ پروژۀ های موفق در این زمینۀ الگوبردارى کنید.
طراحی منظر شهری در ایران
طراحی منظر شهری یکی از مهمترین عناصر برنامه ریزی شهری است که به شکل و شمایل، کارکرد و کیفیت فضاهای عمومی شهر تأثیر می گذارد. منظر شهری نه تنها به جنبه های زیبایی شناسی و هنری فضا مربوط می شود، بلکه به رابطه بین انسان و محیط، تاریخ و فرهنگ، هویت و تعلق اهمیت می دهد. در ایران، طراحی منظر شهری با چالش های مختلفی روبرو است که نیازمند توجه و راهکار مناسب از سوی مسئولان، متخصصان و شهروندان است. در این مقاله، به برخی از این چالش ها و راهکارهای پیشنهادی برای بهبود وضعیت منظر شهری در ایران اشاره خواهیم کرد.
به طور کلی، می توان چالش های طراحی منظر شهری در ایران را به دسته های زیر تقسیم کرد:
– چالش های ساختاری: این دسته شامل مسائل مربوط به قوانین، مقررات، سازمان ها، بودجه ها و نظارت بر طراحی و اجرای پروژه های منظر شهری است. برخی از این چالش ها عبارتند از: نبود چارچوب قانونی و استاندارد مناسب برای طراحی منظر شهری، نبود هماهنگی و همکاری بین سازمان های دولتی و خصوصی مرتبط با فضای شهری، کمبود بودجه و منابع مالی لازم برای پروژه های منظر شهری، نبود نظارت کافی و دقیق بر کیفیت طراحی و اجرای پروژه های منظر شهری و … .
– چالش های زمینه ای: این دسته شامل مسائل مربوط به شرایط فعلی فضای شهری و عوامل تأثیرگذار برون سپار است. بعضی از این چالش ها عبارتند از: رشد جمعیت و توسعه نامتناسب شهر، تغییرات کاربری زمین و تخلفات ساختمانی، آلودگی هوا، صدا و نور، کمبود فضای سبز و باز، ناسازگاری بین سبک های معماری قدیم و جدید، نقص در تأمین خدمات عمومی و رفاه شهروندان، تأثیرات منفی جهانگیر شدن و تغذیه می شود.
محوطه سازی باغ ویلا
محوطه سازی باغ ویلا یکی از مهمترین عوامل زیبایی و امنیتی یک باغ ویلا است. محوطه سازی باغ ویلا شامل طراحی و اجرای فضای سبز، نصب درب و نرده، روکش کف، نورپردازی و سایر عناصر تزئینی است. محوطه سازی باغ ویلا با توجه به مساحت، موقعیت، سلیقه و بودجه مالک انجام می شود. در این مقاله به برخی از نکات مهم در مورد محوطه سازی باغ ویلا خواهیم پرداخت.
فضای سبز: فضای سبز یک باغ ویلا شامل گل ها، درختان، چمن، بوته ها، گلدان ها و سایر گیاهان زینتی است. فضای سبز باغ ویلا باید با توجه به شرایط آب و هوایی، خاک، نور و آبیاری منطقه انتخاب شود. همچنین باید با توجه به رنگ، شکل، اندازه، عطر و فصل گل دادن گل ها و گیاهان ترکیب مناسبی را انتخاب کرد. فضای سبز باغ ویلا علاوه بر زیبایی، محیط زنده و خنک را به باغ ویلا می بخشد.
درب و نرده: درب و نرده باغ ویلا علاوه بر جلوگیری از دسترسی ناخواسته افراد خارجی، نقش مهمی در زیباسازی باغ ویلا دارند. درب و نرده باغ ویلا باید با توجه به سبک معماری، رنگ و جنس باغ ویلا انتخاب شود. درب و نرده باغ ویلا ممکن است از جنس چوب، فلز، شیشه، پلاستیک یا ترکیب آن ها باشد. درب و نرده باغ ویلا همچنین ممکن است دارای الگوها، حکاکی ها، نقش ها یا روشنایی های خاص باشد.
روکش کف: روکش کف باغ ویلا شامل پوشش های مختلف کف فضای باز چون سنگ، کاشی، پارکت، موزاییک، آجر، شن، خاک گل چین یا چمن مصنوعی است. روکش کف باغ ویلا با توجه به کاربرد، استحکام، زیرساخت، قابل نظافت بودن و زیرساخت انتخاب می شود. روکش کف باغ ویلا علاوه بر زیرساخت مناسب فضای باز، نقش مهمی در تعادل رطوبت، دما و صدای فضای باز دارد.
محوطه سازی باغ ویلا چیست؟
محوطه سازی باغ ویلا به مجموعه ای از فعالیت های طراحی، اجرا و نگهداری فضای سبز در اطراف خانه گفته می شود. محوطه سازی باغ ویلا شامل عناصر مختلفی مانند گل ها، درختان، چمن، بوته ها، آبنما، استخر، نورپردازی، مبلمان و … است که با توجه به سلیقه و نیاز صاحب خانه انتخاب و ترکیب می شوند.
چرا محوطه سازی باغ ویلا مهم است؟
محوطه سازی باغ ویلا دارای فواید زیادی برای صاحب خانه و محیط زیست است. برخی از این فواید عبارتند از:
– افزایش ارزش خانه: محوطه سازی باغ ویلا باعث می شود که خانه شما جذاب تر و با کلاس تر به نظر برسد. این امر می تواند در صورت فروش یا اجاره خانه به شما کمک کند تا قیمت بالاتری درخواست کنید.
– افزایش کیفیت زندگی: محوطه سازی باغ ویلا فضای مناسبی را برای استراحت، تفریح، پذیرایی، بازی کودکان و حتی کار در فضای باز فراهم می کند. شما می توانید لذت ببرید از دیدن رنگ ها، شنیدن صدای آب، بو کردن عطر گل ها و حس کردن نسیم خنک.
محوطه سازی حیاط
محوطه سازی حیاط یکی از مهمترین کارهایی است که برای زیبایی و امنیت خانه می توان انجام داد. محوطه سازی حیاط شامل طراحی و اجرای فضای سبز، نصب درب و نرده، روکش کف و دیوار، نورپردازی و تزئینات مختلف است. در این مقاله به برخی از نکات مهم در مورد محوطه سازی حیاط خواهیم پرداخت.
فضای سبز: گل و گیاه از جذابیت های اصلی حیاط هستند. برای انتخاب گل و گیاه باید به شرایط آب و هوایی، خاک، نور و آبیاری توجه کرد. همچنین باید به رنگ، شکل، بو، اندازه و فصل گلدهی گل ها دقت کرد. برخی از گل های مناسب برای حیاط عبارتند از: رز، لاله، گل محمدی، گل نسترن، گل آفتابگردان، گل لوتوس و گل سوسن. برخی از گیاهان مناسب برای حیاط عبارتند از: درختچه های زینتی، پالم، کاکتوس، صنوبر، سرو و بید.
درب و نرده: درب و نرده حیاط علاوه بر جلوگیری از ورود دزدان و حفاظت از خصوصیت خانه داران، می توانند به زیبایی حیاط کمک کنند. درب و نرده حیاط می توانند از جنس فلز، چوب، شیشه، پلاستیک یا ترکیبی از آن ها باشند. برای انتخاب درب و نرده حیاط باید به مقاومت، قابل تعمیر بودن، قفل دار بودن، هماهنگ بودن با سبک خانه و قابل شستشو بودن آن ها توجه کرد.
روکش کف و دیوار: روکش کف و دیوار حیاط معمولاً از جنس سنگ، سرامیک، موزائیک، پارکت، کفپوش چمن مصنوعی یا ترکیب آن ها است. روکش کف و دیوار حیاط باید با توجه به عملکرد، استحکام، زیرساخت، رطوبت، قابل شستشو بودن و قابل تعویض بودن آن ها انتخاب شود.
نورپردازی: نورپردازی حياط يكي از عواملي است كه ميتواند فضای حياط را در شبهای تاريك به كاملاً ديگري تغيير دهد. نورپردازي حياط بايد با توجه به منظور استفاده، اندازه و شكل حياط، نوع و تعداد چراغها، محل قرارگيري چراغها و كنترل روشنايي آنها انجام شود. برخي از چراغهاي مناسب براي نورپردازي حياط عبارتند از: چراغهاي خورشيدي، چراغهاي زميني، چراغهاي ديواري، چراغهاي آويزان و چراغهاي رشتهاي.
تزئینات: تزئینات حیاط می توانند شامل اشیاء هنری، آبنما، استخر، آتشدان، تاب، سرسره، سطل زباله، پرچم و … باشند. تزئینات حیاط باید با توجه به سلیقه، هدف، فضای موجود و بودجه انتخاب شوند. تزئینات حیاط می توانند فضای حیاط را شاداب، جذاب، متنوع و منحصر به فرد کنند.
محوطه سازی باغچه
باغچه یکی از مکان هایی است که می تواند زیبایی و آرامش خاصی به خانه شما ببخشد. اما برای اینکه باغچه شما همیشه تمیز و زیبا باشد، نیاز به محافظت و مراقبت دارد. یکی از روش های محافظت از باغچه، محوطه سازی آن است. محوطه سازی باغچه به معنای جداسازی فضای باغچه از فضای خارج با استفاده از مواد و عناصر مختلف است. محوطه سازی باغچه می تواند چندین هدف را دنبال کند:
– افزایش امنیت باغچه: با محوطه سازی باغچه، شما می توانید از ورود حیوانات و آفات، دزدان و سارقان، کودکان و حتی کنجکاوان جلوگیری کنید. این کار باعث می شود که باغچه شما در برابر خطرات خارجی محفوظ باشد و شما بتوانید با خیال راحت از آن لذت ببرید.
– افزایش زیبایی باغچه: با محوطه سازی باغچه، شما می توانید فضای باغچه را به سلیقه خود طراحی کنید. شما می توانید از رنگ ها، شکل ها، الگوها، گل ها، درختان، سنگ ها، آبنماها، نورپردازی و دکوراسیون های مختلف استفاده کنید تا فضای باغچه را زنده و جذاب کنید. این کار باعث می شود که باغچه شما چشم نواز و دلپذیر باشد و شما بتوانید از دیدن آن خوشحال شوید.
– افزایش قابل استفاده بودن باغچه: با محوطه سازی باغچه، شما می توانید فضای باغچه را به صورت عملی و کاربردی بهره ببرید. شما می توانید قسمت های مختلف باغچه را به عنوان فضای نشستن، تفریح، بازی، پرورش گل و گیاه، پخت و پز، کارگاه و … تعریف کنید. این کار باعث می شود که باغچه شما فضای مناسب و منظم برای انجام فعالیت های مختلف باشد و شما بتوانید از آن به نحو احسن استفاده کنید.
برای محوطه سازی باغچه، شما نیاز به تخصص و دانش فنی دارید. شما باید عوامل مختلفی را در نظر بگیرید، مانند اندازه و شکل باغچه، جهت و شیب زمین، نوع و خصوصیات خاک، آب و هوا، بودجه، نیازها و سلیقه شما. شما می توانید با استفاده از منابع مختلف، مانند کتاب ها، مجلات، اینترنت، تلویزیون و … ایده های محوطه سازی باغچه را کسب کنید. شما همچنین می توانید از کمک متخصصان و مشاوران محوطه سازی باغچه استفاده کنید. آنها می توانند شما را در طراحی و اجرای پروژه محوطه سازی باغچه راهنمایی و یاری کنند.
محوطه سازی باغچه یک فرآیند زمان بر و هزینه بر است. شما باید صبور و منظم باشید. شما باید با دقت و دقت پروژه را برنامه ریزی کنید، مواد و تجهیزات لازم را تهیه کنید، کار را با کیفیت و استاندارد انجام دهید و پس از آن نگهداری و تعمیرات را انجام دهید. اما نتیجه نهایی ارزش تلاش شما را دارد. با محوطه سازی باغچه، شما می توانید فضای خود را به بهترین شکل ممکن بهبود ببخشید و از زندگی در خانه خود لذت ببرید.
طراحی منظر و اصول زیباشناختی
در این قسمت در مورد طراحی منظر و اصول زیباشناختی آن صحبت می کنیم:
برخی از مفاهیم اصلی طراحی منظر عبارتند از:
- وحدت (هماهنگی)
- تعادل
- تناسب، قسمت
- انتقال
وحدت استفاده موثر از عناصر در طراحی برای انتقال موضوع است. وحدت با اجرای یک طرح به طور مداوم بر روی یک منظره از طریق کاشت انبوه یا تکرار به دست می آید. در حالی که تعادل اصطلاحی برای مقایسه بین دو بخش از منظره است، وحدت مربوط به تصویر کلی یک منظره است. وحدت زمانی حاصل می شود که بیننده احساس کند که همه عناصر منفرد یک منظره در کنار هم قرار می گیرند تا یک موضوع منسجم را تشکیل دهند.
در حالی که برای اتحاد تلاش می کنید، رعایت تناسب چیزها را فراموش نکنید. تناسب حس یا نیازی است که اندازه تک تک اجزا یا گروههای اجزای یک چشمانداز به طور هماهنگ در کل منظره قرار میگیرد. یکی از راههای دستیابی به تناسب، استفاده مناسب از انتقال اعمال شده به اندازه اجزای مربوطه است. منظرهای که نمیتواند نسبت خوبی را نشان دهد، منظرهای است که با انتقال ناگهانی خدشهدار شده است.
انتقال تغییر تدریجی است که با دستکاری عناصر اصلی طراحی رنگ، مقیاس، خط، فرم و بافت به دست می آید. مگر اینکه برای رسیدن به یک اثر خاص تلاش کنید، از انتقال ناگهانی اجتناب کنید. به عنوان مثال، اگر رنگ گل های شما در حین رفتن از قسمتی از حیاط به قسمت دیگر تکرار شود، حس یک کار منسجم وجود دارد که انتقالی نرم به شما می دهد.
گاهی اوقات انتقال موفقیت آمیز به سادگی با افزودن یک عنصر محوطه سازی مناسب به یک فضای وسیع تقویت می شود و در نتیجه آن را به بخش هایی تقسیم می کند که برای بیننده آسان تر قابل هضم است. می توان گفت در چنین مواردی یک انتقال ایجاد می شود.
در اینجا چند مورد دیگر از این مفاهیم وجود دارد:
- فرم گیاهی
- بافت گیاهی
- خط
- تئوری رنگ
- نقطه کانونی
کلمه محوطه سازی به طراحی منظر نزدیک است، اما این دو واژه مترادف نیستند. محوطه سازی فراگیرتر از این دو است و اغلب خودآموز است. مطالعه طراحی منظر می تواند به شما در دستیابی به محوطه سازی برتر کمک کند زیرا بسیاری از جنبه های محوطه سازی به طراح خیلی کمک می کند.
علاوه بر این، محوطه سازی فراتر از زرق و برق جنبه خلاقانه (یعنی طراحی) است و شامل نگهداری از منظره می شود. در حالی که کار طراح این است که برنامه ریزی کند که سایت نهایی چگونه به نظر می رسد و اغلب، طرح منظر حاصل را اجرا می کند.
طراحی منظر بیشتر هنر است تا علم
از آنجایی که گیاهان در قلب طراحی منظر قرار دارند، دانش علم باغبانی یکی از اجزای حیاتی آن است. با این حال، این رشته بیشتر یک هنر است تا یک علم. برخی از تصمیمات نه بر اساس واقعیت سخت بلکه بر اساس سلیقه شخصی، شهود یا اجماع فعلی است.
به عنوان مثال، در طراحی یک کاشت فونداسیون، هیچ مجموعه ای از حقایق علمی سخت وجود ندارد که بتوان به آن اشاره کرد که طرح منحنی بهتر از طرح مستقیم باشد. با این وجود، به نظر میرسد اکثر معماران موافق هستند که یک طراحی منحنی بهتر به نظر میرسد و همچنین مردم هم بر این باورند که برای نرم کردن خطی بودن دیوار خانه از منحنی باید استفاده کرد.
دقیقاً به دلیل اینکه طراحی منظره بیشتر هنر است تا علم، افراد معقول می توانند در مورد بهترین چیز با هم اختلاف نظر داشته باشند. جا برای سلیقه ها و نظرات مختلف هست. این تفاوت ها را می توان در موارد زیر آشکار کرد:
- انتخاب های گیاهی
- انتخاب ها در فضای سخت
- سبک های رسمی در مقابل غیر رسمی
به عنوان مثال، در بحث در مورد انتخاب گیاهان، گهگاه با این تصور مواجه می شوید که از برخی گیاهان بیش از حد استفاده می شود. در چنین مواردی، همیشه به یاد داشته باشید که آنچه بیان می شود صرفا یک نظر است، حتی اگر به گونه ای بیان شود که معتبر به نظر برسد.
در مناظرههای مربوط به Hardscape، اختلاف نظر اغلب بر روی مواد مورد استفاده متمرکز است. برای مثال، اگر نرده ای بسازید، نرده وینیل را انتخاب می کنید یا نرده چوبی؟ پاسخ ممکن است بیشتر به ترجیحات عاطفی بستگی داشته باشد تا استدلال های فکری. به همین ترتیب، هنگام انتخاب متریال کفپوش، از کامپوزیت استفاده می کنید یا چوب؟ برخی از کامپوزیت ها کار شگفت انگیزی را در تقلید از چوب انجام می دهند. اما اگر شما صاحب خانه ای هستید که چوب را تحسین می کند، هر بار که روی یک کفپوش کامپوزیت راه می روید، به شما یادآوری می شود که این چوب واقعی نیست.
مردم نه تنها در مورد اجزای منفرد طراحی منظر مانند گیاهان و کفپوش ها، بلکه در مورد سبک کلی نیز اختلاف نظر دارند. در مورد سبک دو نظر اصلی وجود دارد که می توانید در آن قرار بگیرید: طراحی رسمی منظره و سبک کلبه باغ (غیررسمی).
اصطلاح (چشمانداز) به منطقهای اطلاق میشود که مردم آن را درک میکنند که ویژگی آن نتیجه کنش و تعامل عوامل طبیعی و یا انسانی است.
طراحی منظر اصولا شامل چیدمان طیف وسیعی از عناصر، از جمله:
- سازه های ساخته شده
- مسیرهای گردشی، مانند جاده ها، مسیرها، پله ها، رمپ ها، نرده ها و غیره (از جمله ملاحظات دسترسی)
- پوشش گیاهی و کاشت
- آب نماها، هنر و تاسیسات دیگر (مانند تاسیسات آموزشی)
- مبلمان
- نورپردازی
- زهکشی، مانند سیستم های زهکشی پایدار شهری (SUDS)
- تابلوها
طراحی منظر اغلب به «منظره نرم» یا «منظره نرم» و «منظره سخت» یا «منظره سخت» تقسیم می شود.
منظره نرم
Softscape یا منظره نرم شامل انواع زندگی گیاهی، از گل ها و درختان گرفته تا بوته ها و پوشش های زمینی است. به طور طبیعی در طول زمان تغییر می کند و تکامل می یابد و تحت تأثیر آب و هوا، زمان سال و سایر شرایط قرار دارد. باید توجه دقیقی به میزان نگهداری که این عناصر برای سالم ماندن نیاز دارند داده شود.
منظره سخت
Hardscape یا منظره سخت از عناصر بی جان محوطه سازی تشکیل شده است. آنها “سخت” و تغییرناپذیر هستند، اگرچه ممکن است متحرک و سازگار با محیط باشند. آنها همچنین می توانند بر محیط نرم تأثیر بگذارند، مانند سنگفرش که جریان آب را افزایش می دهد. Hardscape ممکن است شامل راهروها، دیوارها، اتاقهای فضای باز و مناطق عملکرد، آلاچیقها، نردهها و غیره باشد.
معمار منظر
معماران منظر یا طراحان منظر ممکن است برای: مشاوران طراحی، پیمانکاران، نهادهای عمومی، مقامات محلی، مشاوران محیط زیست و … طراحی کنند. نقش یک معمار منظر می تواند متنوع و گسترده باشد و می تواند شامل موارد زیر باشد:
- ملاقات با مشتریان برای بحث در مورد نیازهای چشم انداز.
- انجام بررسی های سایت برای تعیین پتانسیل سایت برای برآورده کردن انتظارات مشتری.
- تهیه و ارائه نقشه های طراحی و نقشه های کاری با استفاده از بسته های طراحی به کمک کامپیوتر (CAD) یا موارد مشابه.
- تکمیل بخش های چشم انداز و بصری برنامه های کاربردی برنامه ریزی یا ارزیابی اثرات زیست محیطی.
- همکاری نزدیک با سایر متخصصان در پروژه ها.
- ارائه مدرک در تحقیقات عمومی